Saturday, May 03, 2008

پیچیدگی خاصی در اوضاع نمی بینم
این همان برنامه ای است که سالهاست در حال اجرا است
حداقل از وقتی آمریکا تصمیم گرفت به افغانستان حمله کند.
هدف اصلی ایران بود.
اما مشکلی که من دارم این است که نمی دانم چرا اول به خود ایران حمله نکرد؟
مگر ایران واقعاً قدرت داشت که دفاع کند؟
من اگر در نیروهای نظامی حضور نداشتم مسلماً تمام تصاویر تلویزیونی و جیمبلهای نظامی گری را باور می کردم
...
حالا هم برایم عجیب نیست.
آمریکا ایران را تهدید می کند.
لابد از کمکهای طالبان - افغانهای گرسنهء غار نشین - می ترسیده
یا شاید می ترسیده صدا بمب های آنچنانی داشته باشد؟
اما در ایران حضور یک نفر غیر از خاتمی مورد نیاز بود که برای آغاز این فاضلاب پراکنی کافی باشد
و به لطف و مرحمت تفکر عمومی کشور که لابد از رفسنجانی ترسیدند
بهانه تامین شد
ما گرسنگی کشیدیم
می کشیم
خواهیم کشید
اما من مرده یا زنده. تا حملهء آمریکا یکی دو سال دیگر باقی نمانده.
یک فکر بزرگ بکنید.
یک کار بزرگ انجام دهید.
اما با آمریکا کشتی نگیرید لطفا
...
فکر کنم مارک تواین بود که می گفت
هرگز برای شکست دادن یک خوک، با او کشتی نگیرید. به او لذت فراوان بخشیده اید و تمام هیکلتان نیز ... شده است
...
همین

No comments: