صد البته ماجرای آقای وزیر کشور هم یک جنجال سیاسی هست و بعد از مدتی هم همه سر و صدایشان می خوابد.

اما من، نگرانم آقای رئیس جمهور!

نگران صدها هزار ایرانی هستم که قربانی مدیریت غیر عادی شما شده اند. از یک دروغگو حمایت می کنید و او را «شایسته خدمت» می خوانید.
ماجرای وزیر اقتصاد قبلی هنوز از ذهنمان بیرون نرفته. فردی را به وزارت منصوب می کنید و بعد از سه سال او را «ناآگاه» می خوانید.

به سلیقهء شخصی برنامهء تغییر ساعت تابستانی را لغو می کنید و دستور خود را «کارشناسی شده» می دانید و استدلالتان «گیج شدن مومنان در خواندن نماز» است. من هم نماز می خوانم.

راستی از موفقیت های سهمیه بندی بنزین هنوز برایمان نگفته اید؟

یا حذف کامل سوبسیدها؟ و حذف گروه بی شماری از سوبسید بگیرهایی که درگیر مقررات پیچیده و احمقانهء دولتی می شوند لابد برای سوبسید نقدی ای که یک دهم هزینه ها آینده شان را هم تامین نخواهد کرد؟ شما هزینهء بنزین را حساب می کنید؟ با افزایش قیمت تمام کالا و خدماتی که وابسته به بنزین هستند چگونه کنار می آیید؟ به آنها هم سوبسید میدهید؟ واردات خودرو را آزاد می کنید؟ مالیات ها را کاهش می دهید؟ خدمات اجتماعی را گسترش می کنید؟ حمل و نقل عمومی را رایگان می کنید؟

من نگرانم آقای رئیس جمهور! شما هیچ چیز به مردم نداده اید که در مقابلش بتوانید «سوبسید دولتی» را از آنها بگیرید. به جای حذف سوبسید بهتر بود کمی به خدمتگذار و بهره ور بودن دولت می پرداختید. دولتی که متوسط بازده ساعت کاری آن کمتر از یک ساعت در روز است.

به جرات می گویم: «رفتار شما در مدیریت کشور حاکی از آن است که شما کمر به نابودی دو دهک پایینی اجتماع بسته اید!»

و فریاد می زنم: «هیچکدام از تصمیمات و فعالیتهای جنابعالی عادلانه نیست!»

شکایت شما را نزد خدا خواهیم برد.