چقدر دلم برای خودم تنگ شده بود!
دیروز که خودم رو توی کوچه پس کوچه ها دیدم میخواستم برم به طریقه پسر دبیرستانی ها یک پس گردنی فک بر انداز بزنم به خودم و بهش بگم کجایی بی معرفت؟ بیخود نیست میگن رسم روزگار رسم بی وفاییه ها!
الان دیگه دلم تنگ نیست. یه جورایی دلم میخواد ایندفعه که خودم رو دیدم همچین یه حالی به خودم بدم که اون سرش ناپیدا...
شاید با ماشین برم تو شکم خودم. حالا باید قرعه کشی کنم ببینم ماشین ریش تراش بهتره یا ماشین دوخت؟ راستش ماشین رخت شویی یه کم برای همچین کاری وزینه و صد البته بی مزه...
Monday, December 26, 2005
خودم
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment