میز کار و کامپیوتر من

من هم بازی.

این تصویر میز کار و کامپیوتر من است.
البته این عکس را پارسال گرفته ام. قیافه میزم فرق چندانی نکرده. اما آدمی که پشت آن میز می نشسته این روزها خیلی عوض شده.

توی این یک سال...
هر چند که ارتقای شغلی نداشتم و درآمدم کم شده.
هر چند که خواب شبانه ام از شش ساعت به سه ساعت کم شده.
هر چند که سوپرمارکت توی کشو سومی میزم تعطیل شده.
هر چند که بسیاری از معیارهای زندگی مرفه را دیگر ندارم.
اما
مونیتور را عوض نکرده ام چون مونیتورهای اس سی دی رزولوشن 1280 ندارند و شرکت هم حوصله خریدن ال سی دی گرانقیمت را ندارد.
رم را دوگیگ کردم. سرعتش بدک نیست. فقط اتوکد گاهی سر به سرم میذاره.
حجم اطلاعات پروژه ها از 13 گیگ به 19 گیگ رسید
لپ تاپ جدید که شرکت به من داده دو برابر قبلی ضخامت داره و سه برابر سنگین تره
به همین دلیل حجم پرزنت هایی که ارائه دادم از سه ماه یکی به ماهی سه تا ارتقا یافت و من شدم یک قهرمان وزنه برداری با لپ تاپ.
خوب. توی مناقصه ها خیلی موفق نبودم. با اینکه بیش از یک میلیارد دلار حجم پروژه هایی بود که براشون پیشنهاد تنظیم کردم.
اما توی طرح های توسعه ای بدک نبودم. بیست و سه تا طرح ابداعی تهیه کردم که چند تاش در آخرین مرحلهء مذاکراته.
برای چهار اختراع جدید تشکیل پرونده دادم.
و بطور غیر مستقیم ایکس میلیون ریال به درآمد شرکت اضافه کردم. مقدار ایکس متاسفانه محرمانه باقی میمونه.
زبان ویژوال سی را یاد گرفتم
چندین تا کتاب خواندم بطور دقیق 7 جلد - حدود دو هزار صفحه.
447 تا کتاب دانلود کردم در 11 رشته مختلف و از هر کدوم چند صفحه ای را خوانده ام.
بیش از بیست هزار جستجو کرده ام و سایتهای علمی فوق العاده ای را پیدا کرده ام که حتی به عقل مهندس هم نمیرسد! قصد هم ندارم لو بدمشان.
بیست مقاله آموزشی نوشتم و سی و سه مقاله تحقیقی
یک بانک اطلاعاتی خیلی شیک نوشته ام با کلی اطلاعات.
یک نرم افزار تحلیل اجزا نوشته ام که هنوز دارم باگ هاشو میگیرم.
و خیلی کارهای بزرگ و خوب که هر کدامشان را جدا جدا دوست دارم.
با خودم عهد بستم دیگر نمازم قضا نشود.
با خودم قسم خوردم همیشه بخندم.

و از همه مهمتر
دیگر غمگین نباشم.

شما هم در این بازی شرکت کنید و میز کار یا کامپیوترتان را نشان بدهید. ضمناً اگر دوست داشتید الان خودتان را با ماه رمضان پارسال مقایسه کنید.