فرم های اطلاعات اقتصاد شخصی تان را تحویل داده اید؟
آیا بعد از پر کردن این فرم، که اصولاً هیچ جایی برای تصویر کردن مشکلات زندگی در آن تعبیه نشده، احساس نکردید که شما عجب آدم مرفه ای هستید؟

امروز گزارشی را دیدم که در آن معیارهای تعیین سطح درآمد افراد با استفاده از این فرم را ذکر کرده بود.
و یادم افتاد که من هم وقتی این فرم را دیدم تعجب کردم.
ما قرار است فرم را پر کنیم که بخشی از مشکلات خودمان حل شود؟ یا اینکه چی؟

راستی؟ در شرایطی که هنوز قانون تعریف مشخصی از «حریم خصوصی افراد» ندارد، شما چطور جرات کردید اطلاعات فردی و شخصی تان را به همین راحتی ارائه بدهید؟
راستی؟ شما هیچ فکر کرده اید که جریان اطلاعات این فرمها از چه قرار است؟
کسانی که فرم را پر نکرده باشند هم لابد از حق حیات محروم میشوند؟
البته طبق قانون فقط «مرفهین بی درد» این فرمها را پر نخواهند کرد.

احساس می کنم این روند قصد دارد از مردم گرسنگانی بسازد
که مثل قحطی زده های اتیوپی، دنبال کامیون نان بدوند و روی تکه نانی که از پشت آن پرتاب می شود شیرجه بروند.
حالا فرض کنید ما هم گرسنگانی باشیم تحت ویندوز
فرم پرکنیم و به مرکز آمار بدهیم تا گرسنه نمانیم
...

باور کنید احساس بدی است.