1
از آنجا که کشور ما بسیار کشور فعال، پر انرژی و زادآفرینی است، و به هیچ وجه از اول ماه رمضان تا یک ماه بعد از ماه رمضان وارد وضعیت نیمه تعطیل نمی شود یا لااقل با هر حسن همجواری یکی از تعطیلات شریفه مملکت برای یک هفته از اینطرف و اونطرفش به حالت کاملاً تعطیل نیمه رسمی و غیر رسمی وارد نمیشود...
دولت اعلام کرد: پنجشنبه تعطیل رسمی نیست
نقطه.
سر خط
2
این سریالهای ماه رمضون رو دیدین؟ تا بیست و پنجم ماه خون به جیگرت می کنه از ترک تازی و لگد مال نمودن اعصابتان.
از بیست و پنجم ماه ناگهان اتفاق عجیبی می افتد.
من که تلویزیون را مدتهاست ترک کرده ام. اما امان از دوستانی که با حرارتی وصف ناپذیر می خواهند بدونن «بالاخره کار این مرتیکه به کجا رسید؟» انگاری هیچوقت تو عمرشون در ایران تلویزیون ندیدن که آخرش واضحه کی با کی عروسی می کنه و کی با کی آشتی می کنه و کی از اعمالش پشیمون میشه و توبه می کنه و...
به قول معروف
به به!
به به!
3
مقاله ای که در همشهری چاپ شده بود برام دردسر شده. حالا سازمان بجای اصلاح عملکرد خودش، دائم توی پروژه هایی که یه جوری به من وصل باشن با کمال وقاحت کارشنکی (مضاعف) میکنن و هر بار هم یه جوری که انگاری اصلاً در جریان نیستن، کاملاً پرسشگرانه به من میگن «راستی مهندس اسم کوچیک شما چی بود؟»
و بعدش توضیح میدن که «یه نفر با اسم مشابه شما همچین چیزی تو روزنامه منتشر کرده و مدیرای سازمان سایه اش رو با تیر میزنن»
بله. من کاملاً در ادراکم از اینهمه جنبه و انتقاد پذیری و پاسخگو بودن
از آنجا که کشور ما بسیار کشور فعال، پر انرژی و زادآفرینی است، و به هیچ وجه از اول ماه رمضان تا یک ماه بعد از ماه رمضان وارد وضعیت نیمه تعطیل نمی شود یا لااقل با هر حسن همجواری یکی از تعطیلات شریفه مملکت برای یک هفته از اینطرف و اونطرفش به حالت کاملاً تعطیل نیمه رسمی و غیر رسمی وارد نمیشود...
دولت اعلام کرد: پنجشنبه تعطیل رسمی نیست
نقطه.
سر خط
2
این سریالهای ماه رمضون رو دیدین؟ تا بیست و پنجم ماه خون به جیگرت می کنه از ترک تازی و لگد مال نمودن اعصابتان.
از بیست و پنجم ماه ناگهان اتفاق عجیبی می افتد.
من که تلویزیون را مدتهاست ترک کرده ام. اما امان از دوستانی که با حرارتی وصف ناپذیر می خواهند بدونن «بالاخره کار این مرتیکه به کجا رسید؟» انگاری هیچوقت تو عمرشون در ایران تلویزیون ندیدن که آخرش واضحه کی با کی عروسی می کنه و کی با کی آشتی می کنه و کی از اعمالش پشیمون میشه و توبه می کنه و...
به قول معروف
به به!
به به!
3
مقاله ای که در همشهری چاپ شده بود برام دردسر شده. حالا سازمان بجای اصلاح عملکرد خودش، دائم توی پروژه هایی که یه جوری به من وصل باشن با کمال وقاحت کارشنکی (مضاعف) میکنن و هر بار هم یه جوری که انگاری اصلاً در جریان نیستن، کاملاً پرسشگرانه به من میگن «راستی مهندس اسم کوچیک شما چی بود؟»
و بعدش توضیح میدن که «یه نفر با اسم مشابه شما همچین چیزی تو روزنامه منتشر کرده و مدیرای سازمان سایه اش رو با تیر میزنن»
بله. من کاملاً در ادراکم از اینهمه جنبه و انتقاد پذیری و پاسخگو بودن
No comments:
Post a Comment