Wednesday, September 30, 2009

در پاسخ به پست قبلی.

جناب رئیس در دیدار با دانشجویان ایرانی هیچ چیز نگفت. چون اصلاً دیداری در کار نبود، نیست و احتمالاً هم نخواهد بود.

جناب رئیس یه روزگاری خودشان را از قشر دانشگاهی می دانستند و حتی ادعا می کردند که مورد حمایت قشر آکادمیک هستند. اما این روزها معلوم نیست چرا حتی دیدارهای ساختگی هم
...
...
...

Monday, September 28, 2009

رييس جمهور در ديدار با دانشجويان آمريکايي:بازگشت به حقيقت دين ،استعدادهاي انساني را شکوفا مي كند

...
میگم راستی... رئیس جمهور در دیدار با دانشجویان ایرانی چه گفت؟

چه جالب

جناب رئیس تشریف بردن ینگه دنیا و برگشتن.
توی خبرهاشون هم نوشتن با سی ان ان مصاحبه کردن. سایت سی ان ان فیلتور نیست. اما اون صفحه ای که متن مصاحبه توشه توسط مخابرات فیلتور شده.

شبکه ان پی آر هم همینطور. شبکه پی بی اس هم همینطور.

خلاصه اینکه خیلی خبرها هست. اما شما حق ندارین خودتون خبر رو بخونین. همین خبری که ما می نویسیم براتون کافیه.

Saturday, September 19, 2009

بابا دمت گرم

واقعاً دم این مدافعان اسلام گرم!!!

متن خبر

من هم مسلمونم به خدا. اما اینا دیگه خداییش ما رو خجالت میدن

Wednesday, September 16, 2009

قربانیان خاموش

می دانید این خبر را چرا هیچکس تکذیب نمی کند؟

متن خبر

چون هیچکس خودش را در چنین حوادثی مقصر نمی داند. چون هیچکس اهمیتی نمی دهد.
چون قربانیان این حوادث، آنقدر ضعیف هستند که حتی اعتراضی هم نمی توانند بکنند.

لطف یا مکر خدا؟

خیلی متاسفم

اما حکومتی که رو در روی دانشگاهیان و تحصیلکرده های اجتماع بایستد و تصور کند قدرت تبلیغات بیشتر از نفوذ قشر دانشگاهی است، باید بداند که عدد عمرش در شمارش معکوس افتاده است...

برادران. امضای دین را پای هر کاری نیاندازید.
برادران. فراموش نکنید. خداوند خود در قرآن نوشت که او از شما مکار تر است. به شما زمان می دهد، قدرت می دهد، فرصت می دهد تا خود را بیشتر در دام هلاک بیاندازید. قدرت، زمان، فرصت و توانایی هاتان را ناشی از لطف خدا ندانید. فراموش نکنید که خدا وقت حساب از تمام حق خودش می گذرد اما از حق الناس کمترین گذشتی نخواهد داشت.

Sunday, September 06, 2009

شبیه سازی

آقا این محلهء دوستمون هر شب انگاری یه انقلاب ویرچوال (فرضی) راه میفته. یه عده که اصلاً معلوم نیست سه چهار نفر بیشتر نیستن، میرن روی پشت بام و عجیب عبادتی می کنن. هی تسبیحات اربعه رو با عربده تکرار می کنن. خدا چه صوابی براشون می نویسه خداییش آدم حسودیش میشه. خوب خیلی اخلاص می خواد که تو این مملکت کفر بتونی تکبیر رو از ته گلو فریاد بزنی.
بگذریم. از همه انقلابی ترش اونجای قضیه اس که رفقا وسط فریادهاشون ترقه هم در می کنن که محیط انقلابی با صدای تیر و ترکش براشون زنده بشه. خداییش خاطره از این زنده تر؟