شاید شما هم مثل من باشید. من برای پیدا کردن درک بیشتر از اوضاع زمانه، فقط اخبار یک منبع خاص را نمی خوانم. بلکه نقل قول خبرگذاریهای مختلف را در کنار هم می خوانم و بعد از آن نتیجه گیری می کنم.
اما این موضوعی نیست که الان می خواهم از آن حرف بزنم. موارد خیلی زیادی پیدا می کنم که خبرگزاری های داخلی به شدت روی آن جولان می دهند ولی در اخبار دیگران هیچ اثری از آن نیست. و البته برعکس.
برای مثال وقتی آسوشیتدپرس و یوناتدپرس روزی سه مقاله در مورد شیرهای آلوده به ملامین منتشر می کردند، روزنامه های ایرانی حتی یک کلمه در مورد آن ننوشتند. تا وقتی که وزارت بهداشت در مورد این شیرها هشدار داد.
و امروز عکس این ماجرا. روزنامه های آمریکایی و اسرائیلی خبر از سفر ولادیمیر پوتین خبر می دهند، آنهم با یک هیئت سیصد نفره، شامل تیم های سیاسی، تجاری و اقتصادی برای مذاکرات همه جانبه. و از همه مهمتر: محور اصلی مذاکرات «ایران» است...
با توجه به اینکه متن خبر را در روزنامه هارتز خوانده ام، علاقه ای ندارم به آن لینک بدهم. این لینک خبر در آسوشیتدپرس است.
اسرائیل تهدید می کند که به ایران حمله خواهد کرد. من هم مثل خیلی های دیگر می دانم که این بلوف است. اما همکاری روسیه در این بلوف...؟
به نظر شما آیا ایران در مقابل چنین ملاقاتی باید سکوت کند؟
آپدیت - یک ساعت بعد از نشر تیتر بالا.
خبرگزاری های ایرانی زیر عنوانی به نام «اقدامات جدید ایران برای دور زدن تحریمهای نفتی» به سفر خاورمیانه ای پوتین اشاره ای جزئی کرده اند و آن را نشانه اهمیت ایران در معادلات بین المللی دانسته اند! و البته چند خبر دیگر نیز همزمان از چند خبرگزاری نقل شده. «اقدام هوشمندانه ایران برای دور زدن تحریمهای نفتی» هم عبارت است از نصب پرجم کشور «جزایر تووالو» بجای پرچم ایران!!!
آپدیت - دو روز بعد از نشر
خبر رسمی یا مصاحبه ای از آنچه بین مقامات اسرائیلی و روسی رخ داد، منتشر نشد. نیویورک تایمز این ملاقات را یک سلام علیک سر راهی تلقی کرده و استنتاج کرده نباید این ملاقات را خیلی جدی گرفت.
این در حالی است که به نقل از یک روزنامهء دست سوم محلی، این اعتقاد وجود دارد که اسرائیل برای حمله به ایران از روسیه مجوز گرفته است. و البته بعضی هم دقیقا برعکس.
شاید روی این منابع خبری خیلی نباید حساب کنیم. اما با توجه به حجم شایعه سازی منابع داخلی و خارجی، آنهم در شرایطی که روسیه در برنامه ای حساب شده، نقش مقابل آمریکا را در معادلات جهانی بازی کرده، مذاکرهء اسرائیل و روسیه در مورد مسائل ایران، حاکی از تلاش غرب برای اتحاد با روسیه بر علیه ایران است. اما اینکه این تلاش چقدر موفق باشد، به نظر من بستگی به این دارد که دست کشیدن از این مواضع چقدر برای روسیه هزینه یا نفع داشته باشد.
اما این موضوعی نیست که الان می خواهم از آن حرف بزنم. موارد خیلی زیادی پیدا می کنم که خبرگزاری های داخلی به شدت روی آن جولان می دهند ولی در اخبار دیگران هیچ اثری از آن نیست. و البته برعکس.
برای مثال وقتی آسوشیتدپرس و یوناتدپرس روزی سه مقاله در مورد شیرهای آلوده به ملامین منتشر می کردند، روزنامه های ایرانی حتی یک کلمه در مورد آن ننوشتند. تا وقتی که وزارت بهداشت در مورد این شیرها هشدار داد.
و امروز عکس این ماجرا. روزنامه های آمریکایی و اسرائیلی خبر از سفر ولادیمیر پوتین خبر می دهند، آنهم با یک هیئت سیصد نفره، شامل تیم های سیاسی، تجاری و اقتصادی برای مذاکرات همه جانبه. و از همه مهمتر: محور اصلی مذاکرات «ایران» است...
با توجه به اینکه متن خبر را در روزنامه هارتز خوانده ام، علاقه ای ندارم به آن لینک بدهم. این لینک خبر در آسوشیتدپرس است.
اسرائیل تهدید می کند که به ایران حمله خواهد کرد. من هم مثل خیلی های دیگر می دانم که این بلوف است. اما همکاری روسیه در این بلوف...؟
به نظر شما آیا ایران در مقابل چنین ملاقاتی باید سکوت کند؟
آپدیت - یک ساعت بعد از نشر تیتر بالا.
خبرگزاری های ایرانی زیر عنوانی به نام «اقدامات جدید ایران برای دور زدن تحریمهای نفتی» به سفر خاورمیانه ای پوتین اشاره ای جزئی کرده اند و آن را نشانه اهمیت ایران در معادلات بین المللی دانسته اند! و البته چند خبر دیگر نیز همزمان از چند خبرگزاری نقل شده. «اقدام هوشمندانه ایران برای دور زدن تحریمهای نفتی» هم عبارت است از نصب پرجم کشور «جزایر تووالو» بجای پرچم ایران!!!
آپدیت - دو روز بعد از نشر
خبر رسمی یا مصاحبه ای از آنچه بین مقامات اسرائیلی و روسی رخ داد، منتشر نشد. نیویورک تایمز این ملاقات را یک سلام علیک سر راهی تلقی کرده و استنتاج کرده نباید این ملاقات را خیلی جدی گرفت.
این در حالی است که به نقل از یک روزنامهء دست سوم محلی، این اعتقاد وجود دارد که اسرائیل برای حمله به ایران از روسیه مجوز گرفته است. و البته بعضی هم دقیقا برعکس.
شاید روی این منابع خبری خیلی نباید حساب کنیم. اما با توجه به حجم شایعه سازی منابع داخلی و خارجی، آنهم در شرایطی که روسیه در برنامه ای حساب شده، نقش مقابل آمریکا را در معادلات جهانی بازی کرده، مذاکرهء اسرائیل و روسیه در مورد مسائل ایران، حاکی از تلاش غرب برای اتحاد با روسیه بر علیه ایران است. اما اینکه این تلاش چقدر موفق باشد، به نظر من بستگی به این دارد که دست کشیدن از این مواضع چقدر برای روسیه هزینه یا نفع داشته باشد.
